Ελένη
Αρχές του καλοκαιριού μου τηλεφώνησε ο Σάββας.
- Ο Τσάγκας ξανανεβάζει την Ελένη.
- Λοιπόν;
- Δεν μου είπε τίποτα, αλλά στις φωτογραφίες των εφημερίδων είδα τα κοστούμια μου. Του τηλεφώνησα και μου είπε ότι τα κοστούμια του ανήκουν, εγώ όμως, όπως ξέρεις, δεν του είχα πουλήσει τα πνευματικά δικαιώματα, η συμφωνία ήταν για τη συγκεκριμένη παράσταση.
- Τι θα κάνεις;
- Δεν ξέρω, θα το ψάξω!
Ο Σάββας το έψαξε μάλλον και η παράσταση ξανανέβηκε. Αυτή τη φορά στα κοστούμια, δίπλα στ’ όνομα του Πασχαλίδη μπήκε και της Δέσποινας Βολίδη. Μετά από καυγά φαίνεται, γιατί στο βιντεάκι που είναι αναρτημένο στο Youtube δεν αναφέρεται ενδυματολόγος. Το μόνο κοστούμι που δεν υπήρχε είναι το έξωμο της Ελένης, που θυμίζει βραδινή τουαλέτα Νicos & Takis. Καμία σχέση με το βελούδινο μακρυμάνικο του Σάββα που έδενε απόλυτα με τα υπόλοιπα, αλλά μάλλον έπεφτε ζεστό για καλοκαίρι...
Από το βίντεο αυτό αποδεικνύεται και η λαθροχειρία στη σκηνοθεσία. Τα πρώτα 37΄΄ είναι από την Πάροδο, με ελαφρώς κακοποιημένη τη θαυμάσια ιδέα της γέννησης της Ελένης από το Αυγό της Λήδας. Και μόνο το κομμάτι αυτό είναι απόδειξη ότι ο Τσάγκας κράτησε τη σκηνοθεσία του Μιχόπουλου, την παλιά παράσταση όπου το όνομα του Τσάγκα είχε μπει μετά από δική του πίεση μια κι ήταν ο παραγωγός, δηλαδή ο θεατρώνης.
Η παράσταση του 2000, παρ’ ότι προοριζόταν για τα σχολεία (παιζόταν τα πρωινά), περιλάμβανε πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία και θα μπορούσε να σταθεί δίπλα στις καλύτερες του είδους, όντας μια εξαιρετική ερμηνεία του κειμένου, με πολλές αναγνώσεις που υπερέβαιναν το σχολικό προορισμό. Το φετινό ρημέικ εκτός των άλλων, δείχνει πως στήνεται μια «αρπαχτή», χωρίς καλλιτεχνικές προθέσεις, χωρίς ήθος, χωρίς σεβασμό στους συνεργάτες και τελικά χωρίς σεβασμό στον θεατή.
Σχόλια
είδες για να μην γνωρίζεις πράγματα καμιά φορά;
σκέφτομαι ότι με έχει απορροφήσει τόσο πολύ το σινεμά, λόγω δουλειάς ίσως, που δεν έχω παρακολουθήσει όπως θα' πρεπε τα θεατρικά δρώμενα.
χρήσιμη πολύ η ανάρτηση σου!
και τελικά χαμένος είναι και ο Ευριπίδης.
Αν προσπαθήσει κανείς να μπει στο ρόλο κάποιου που έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με τον Ευριπίδη, το αντιλαμβάνεται αμέσως. Μένει με την κακή εντύπωση και, αν λάβουμε υπόψη μας ότι αυτή μπορεί να είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που βλέπει αρχαίο θέατρο, η κατάσταση επιδεινώνεται.
Εξάλλου, πόσοι άπειροι, ''καινούριοι'', θα αναγνωρίσουν τη δύναμη του κειμένου πίσω από μία απαράδεκτη παράσταση;
Λίγοι...
Νομίζω ότι την πρώτη φορά οι εικόνες εντυπώνονται πιο εύκολα και με μία διάρκεια.
Μπορεί να κάνω και λάθος, βέβαια...
Και μακάρι, γιατί είναι κρίμα.
ΥΓ. Έχεις λεκτική επαλήθευση στα σχόλια, σε περίπτωση που δεν το γνωρίζεις. <---έχω καταντήσει γραφικός με αυτή την κατάσταση χαχα
Σ' ευχαριστώ για την επισήμανση περί λεκτικής επαλήθευσης. Νομίζω πως το διόρθωσα.
Σίγουρα, πάντως, με έκαναν να σκεφτώ και αυτό είναι, αν μη τι άλλο, καλό.
Παρεμπιπτόντως, ο flamencologio είναι ειδικός επί του θέματος, όχι λόγω flamenco αλλά επειδή το διδακτορικό του ήταν σχετικό με τον Διόνυσο και τις Βάκχες, αν θυμάμαι καλά.
Πάντως, αν σ' ενδιαφέρει το θέμα Βάκχες και Διονυσιακή Λατρεία, σου συνιστώ τα βιβλία του Παναγή Λεκατσά που κατά την άποψή μου είναι Ευαγγέλια, κυρίως δε το "Διόνυσος", που ήταν και έργο ζωής.
Γι' αυτή τη συγκλονιστική μορφή, τον Λεκατσά, πρέπει κάποια στιγμή να κάνω μία ανάρτηση.
Για το ακαδημαϊκό κατεστημένο καλά τα λες, φαίνεται ότι (και) ο Λεκατσάς δεν ήταν καλός στις δημόσιες σχέσεις. Το κόστος το ξέρεις από πρώτο χέρι...