Απ’ την Πολεοδομία στον Φρόυντ

Θα αναρωτηθείτε ίσως γιατί Άρτιον. Μα επειδή είναι άρτιο, γι’ αυτό και οικοδομήσιμο βέβαια, που αλλού πήγε ο νους σας; Μια και στις μέρες μας λοιπόν είναι μάλλον σπάνιο να οικοδομούνται τα άρτια, είπα να ρίξω τα μπετά και βλέπουμε.

Όπως θα διαπιστώσετε και από τις αναρτήσεις, oι εργασίες έχουν ξεκινήσει από τον Ιανουάριο αλλά μέχρι τώρα είχαν χαρακτήρα πειραματικό, θα έλεγα, δεν είμαι δα και κανένας εξπέρ του είδους. Απλά, ξεκινώ αυτή την υπόθεση ως ένα είδος ψυχοθεραπείας: είναι βλέπετε τόσα γύρω αυτά που με συγχύζουν -ή μ’ ενθουσιάζουν- που κάπου πρέπει να τα γράφω. Επειδή όμως δεν εκτιμώ καθόλου τις εφημερίδες –τις αγοράζω μόνο για τα DVD- που αλλού θα έστελνα τις επιστολές μου; Νά ‘μαι λοιπόν κι εγώ μπλόγκερ, τρομάρα μου!

Ένα μοναδικό προσόν των blogs –που επιβεβαιώνει και τη θεραπευτική αξία τους- είναι ο διάλογος. Έρχεστε δηλαδή εσείς και μ’αυτά που γράφετε με ψυχοθεραπεύετε γι’ αυτά που γράφω. Με τον τρόπο σας. Προσέξτε όμως τη λεπτομέρεια, η διαδικασία είναι αμφίδρομη: μπορώ κι εγώ να απαντάω, πράγμα που μάλλον δεν ισχύει στο ντιβάνι του Φρόυντ. Διότι άντε να πεις στον ψυχαναλυτή σου «τι λες πουλάκι μου, πας καλά;»

Αρκετά όμως με την ψυχανάλυση, μην τρελαθούμε κιόλας, απ’ τα μπετά ξεκινήσαμε. Θα τα ξαναπούμε σε λίγο.