Τα δέντρα της...γνώσεως 2

Τώρα λοιπόν που μου είστε διαβασμένοι και ίσως λιγάκι προβληματισμένοι, να σας πω κι εγώ τα δικά μου. Τι με ξένισε σ’ αυτή την ιστορία; Κατ’ αρχήν η ευκολία με την οποία κατορθώνουν μερικοί να εκμεταλλεύονται τις περιστάσεις. Ύστερα, αυτή η γενικευμένη πλέον τάση να καθησυχάζουμε τη συνείδησή μας πληρώνοντας. Να μην μπω σε καθημερινά παραδείγματα…

Λες λοιπόν: πω, πω τι θα γίνει βρε παιδί μου, δέντρο για δέντρο δεν έμεινε πια μ’ αυτές τις «πυρκαϊές»! Και βγαίνει η εν λόγω –μη κερδοσκοπική- εταιρεία και σου λέει: Γι’ αυτό σκας βρε κουτό; Εγώ είμαι εδώ. Φέρε 20 ή 35 € και θα έχεις κάνει το καθήκον σου απέναντι στην κοινωνία και τις επερχόμενες γενιές. Βάλε εσύ τα παντοφλάκια σου και κάτσε στην τηλεόραση να δεις την επόμενη «πυρκαϊά» live, κι εγώ θα τρέξω στα όρη και στ’ άγρια βουνά να τα αναδασώσω για πάρτη σου.

Ένα ερώτημα που προκύπτει τώρα, είναι τι είδους δέντρα είναι αυτά που φυτεύεις στην αναδάσωση και κάνουν 20-35€ έκαστον. Απ’ ότι ξέρω σε όποιο δασαρχείο να πας σου τα δίνουν δωρεάν. Εκτός αν θέλεις να φυτέψεις στο κορφοβούνι...φίκους μπέντζαμιν! Άσε που πρέπει να γίνουν και χίλια τα δέντρα. Κάντε τώρα τον υπολογισμό 1000 Χ 35 = 35000 €, κοντά 12.000.000 παλαιές δραχμούλες. Βέβαια η εταιρεία είναι –κατά δήλωσίν της- μη κερδοσκοπική και για το φύτεμα προσβλέπει και σε εθελοντές…

Αν μπείτε στην ιστοσελίδα τους θα βρείτε κι άλλες υπηρεσίες. Φερ’ ειπείν μπορούν να σας φυτέψουν ένα μεγάλο δέντρο όπου τους πείτε (ξεκινάει από 150€) και να βάλουν και αναμνηστική πλάκα, που την πληρώνετε, βέβαια χωριστά –δεν κάνω πλάκα. Μπορείτε ακόμα στο γάμο σας να μοιράσετε πιστοποιητικά αναδάσωσης αντί για κουφέτα –αυτό θα έχει πλάκα. Ή στο μνημόσυνο της γιαγιάς σας αντί για κόλλυβα –τώρα κάνω πλάκα.

Αλλά το -μη κερδοσκοπικό- ψητό βρίσκεται στη συνεργασία με τις επιχειρήσεις-χορηγούς και την τοπική αυτοδιοίκηση. Διότι οι μεν πρώτοι πληρώνουν για το κοινωνικό τους προφίλ –και καλά…αντιστάθμιση ρύπων- , οι δε δεύτεροι για το πολιτικό τους προφίλ –βλέπετε, δεν έχουν καλό ανφάς.

Δεν θέλω να σας κουράσω περισσότερο. Καταλάβατε. Τελειώνοντας, μόνο μια επισήμανση λίγο ευτράπελη στο άρθρο της κας Αστραπέλλου: η ιδέα για την ίδρυση της εταιρείας γεννήθηκε, λέει, πριν τις καταστροφικές «πυρκαϊές» του καλοκαιριού. Τώρα εμείς τι να υποθέσουμε; (Αστειεύομαι)

Υ.Γ. Περί του τίτλου: Το δέντρο της γνώσεως έχει ως γνωστόν σχέση με το -προπατορικό- αμάρτημα.