Αισθαντικός ζωγράφος (που καταπιάστηκε ιδιαίτερα με την υδατογραφία), δραστήριος πολιτιστικός εμψυχωτής και, πάνω απ' όλα, ζεστός άνθρωπος ήταν ο Ασαντούρ Μπαχαριάν. Εμπνευστής και ιθύνων νους του Πνευματικού και Καλλιτεχνικού Κέντρου «΄Ωρα» (που στεγαζόταν στο καλαίσθητο νεοκλασικό της οδού Ξενοφώντος 7), ήταν ακόμη συνιδρυτής (μαζί με τη Δήμητρα Τσούχλου) του Κέντρου Γραμμάτων και Τεχνών «Αποψη» το 1983. Ο Μπαχαριάν γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τον Αργυρό και τον Μπισκίνη. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Εξαιτίας της δράσεώς του αυτής υπήρξε πολιτικός κρατούμενος επί 15 χρόνια (από το 1945 ως το 1960). Το 1961 πραγματοποίησε την πρώτη ατομική του έκθεση στην γκαλερί «Ζυγός» (είχε πρωτοεμφανισθεί το 1958 στο «Σαλόνι Νέων Καλλιτεχνών», που είχε οργανώσει η ίδια γκαλερί) για να πραγματοποιήσει στα κατοπινά χρόνια πολυάριθμες εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 1969 ίδρυσε την «΄Ωρα», π...
Τα ΔΕΝΔΡΑ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ είναι μια σειρά από περίπου είκοσι σχέδια σε χαρτί, διαφορετικών διαστάσεων και μικτής τεχνικής (κάρβουνο, μολύβι και ξηρό παστέλ) του αγαπημένου φίλου ΧΡΗΣΤΟΥ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΗ. Πρόκειται για ανησυχητικές εικόνες νεκρών, άρρωστων ή πληγωμένων δένδρων, δένδρων που είναι ανυπεράσπιστα μπροστά στην καταστροφική μανία του ανθρώπου. Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΗΣ γεννήθηκε το 1956. Από το 1976 ζει και εργάζεται στο Βέλγιο. Σπούδασε Ζωγραφική και Χαρακτική στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Πόλεως των Βρυξελλών (1976-1985). Σαν ιδρυτικό μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας ΣΥΝ (Αθήνα 1979-1985)συμμετείχε σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα, το Βέλγιο, τη Γαλλία και τη Γερμανία. Είναι επίσης ιδρυτικό μέλος της ομάδας ΝΕΟΝ (Βρυξέλλες 1980-1988). Μεταξύ 1981 και 2008 έχει κάνει επτά προσωπικές εκθέσεις (στις Βρυξέλλες και στην Αθήνα) και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Από το 1985 είναι καθηγητής Ζωγραφικής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Watermael-Boitsfort. ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΛΩΜΕΝΑ, Τ...
"Κύριοι αστοί ατομικιστές, πρέπει να σας πούμε πως οι λόγοι σας για απόλυτη ελευθερία, είναι απλώς υποκρισία. Σε μια κοινωνία που στηρίζεται στην εξουσία του χρήματος, σε μια κοινωνία που οι μάζες των εργαζομένων δυστυχούν ενώ μια χούφτα ζάμπλουτων ζουν σαν κηφήνες, δεν μπορεί να υπάρχει πραγματική ελευθερία. Είστε ελεύθερος απέναντι στον αστό εκδότη σας κύριε συγγραφέα; Απέναντι στο αστικό σας κοινό που σας ζητάει πορνογραφήματα σε πλαίσια και σε εικόνες, που ζητάει την πορνεία με τη μορφή "συμπλήρωσης" της "ιερής" τέχνης της κοινής; Μα αυτή η απόλυτη ελευθερία είναι ή αστική ή αναρχική φράση (γιατί σαν κοσμοθεωρία, ο αναρχισμός είναι αστισμός γυρισμένος από την ανάποδη). Να ζεις μέσα στην κοινωνία και να είσαι ελεύθερος απέναντι στην κοινωνία, δεν γίνεται. Η ελευθερία του αστού συγγραφέα, του καλλιτέχνη, του ηθοποιού, είναι εξάρτηση από το πορτοφόλι, από την εξαγορά, από τη συντήρηση, μόνο που η εξάρτηση αυτή είναι συγκαλυμμένη (ή σκεπάζεται υποκριτικά)...
Σχόλια