Γυναίκα σημαίνει ΑγαπΩ

Ένα κείμενο της αγαπητής φίλης Περσεφόνης Τσιμάκη, εκπαιδευτικού, υπεύθυνης του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Καρπενησίου.
Με την ίδια αγάπη που γράφει, ταξιδεύει και τα σχολεία μας στο μεγαλειώδες Ευρυτανικό Περιβάλλον. Με την ίδια πίστη που μιλάει σε μικρούς και μεγάλους για το ph των ποταμών μιλάει και για το χορό των νεράιδων στο δάσος.
Όποιος δεν περπάτησε στα δασωμένα βουνά της Ευρυτανίας, στα ποτάμια και στις πηγές της, δεν έχει δει το τελευταίο οχυρό της Ελληνικής Φύσης. Όποιος τό 'κανε χωρίς τη Φώνη, το είδε μισό...



Στο μεταίχμιο του τέλους του 20ου και στις αρχές του 21ου αιώνα, όλη η ζωή μας –οικονομική, πολιτική, κοινωνική, προσωπική- φαίνεται να μετεωρίζεται μέσα σε χάος, αταξία, απουσία νοήματος, αποκομμένη από το παρελθόν και δίχως σύνδεση με το μέλλον. Ό,τι γνωρίζαμε μέχρι τώρα, τα σταθερά σημεία στα οποία ακουμπούσαμε, τα δεδομένα σύμφωνα με οποία σχεδιάζαμε το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας, της οικογένειάς μας ανατρέπονται πολύ γρήγορα, χωρίς να μπαίνουν όμως νέα στη θέση τους.

Η λέξη κρίση ακούγεται σε κάθε τι, που καλούμαστε να διαχειριστούμε, να προγραμματίσουμε. Κρίση στην οικονομία (ανακατανομή του πλούτου, πτώχευση του κράτους και των πολλών, πλουτισμό των ολίγων χωρίς όρους και καταρράκωση των κεκτημένων των εργαζομένων), στην κοινωνία ( σπάσιμο παραδοσιακών μορφών κοινωνικής οργάνωσης, αλλαγή των θεσμών-οικογένεια, κλονισμός, αδυναμία οικοδόμησης σχέσεων ), στην πολιτική (αδυναμία εξεύρεσης αποτελεσματικών λύσεων των προβλημάτων, κρίση εμπιστοσύνης στα πολιτικά πρόσωπα, στους πολιτικούς θεσμούς, κρίση ιδεολογιών, πολιτικών οραμάτων ), στο περιβάλλον ( κλιματική αλλαγή, ακραία καιρικά φαινόμενα, ρύπανση νερού, αέρα, γης, υπερκατανάλωση, σκουπίδια, καταλήστευση των φυσικών μας πόρων, κερδοσκοπία των μεγάλων εταιρειών και καταπάτηση του συντάγματος, καταλήστευση του εθνικού μας πλούτου στο όνομα του περιβάλλοντος και για χάρη του κέρδους), ακόμα ακόμα κρίση και στη θρησκεία(κρίση αξιοπιστίας, οικονομικά σκάνδαλα).
Επιτυχημένος άνθρωπος είναι αυτός που έχει χρήμα, μεγάλο σπίτι, αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού, ακριβά ρούχα, όμορφη γυναίκα, παιδιά σε ιδιωτικό σχολείο, είναι επώνυμος αναγνωρίσιμος από το κοινό. Το χρήμα, η κλοπή, η απάτη, η λαμογιά, οι γνωριμίες με «υψηλά πρόσωπα» είναι τα κλειδιά για την επιτυχία, το βόλεμα.
Ο πνευματικός άνθρωπος, ο καλλιεργημένος, αυτός που έχει συναισθήματα, ο καλλιτέχνης, θεωρείται αδύναμος, παράξενος, γραφικός.

Ο νους, το πνεύμα, η ψυχή δεν κατοικούν στην τρομακτική πραγματικότητά μας.

Η ζωή η ίδια φαίνεται να βρίσκεται σε κρίση: απαξίωση των ηθικών αρχών που προσδιορίζουν το αξιακό υπόβαθρο των πράξεών μας, των σχέσεών μας, των επιλογών μας (όλα και από όλους επιτρέπονται), συναισθηματική ανεπάρκεια και ψυχική καταρράκωση (συναισθηματικές αναπηρίες, μοναξιά, κατάθλιψη, ψυχικές ασθένειες).

Όλα βρίσκονται σε μια ελεύθερη πτώση, ώστε η εποχή μας, να φαντάζει μια εποχή μηδενιστική, και ο 21ος ένας σκοτεινός αιώνας, ένας νέος μεσαίωνας.

Η λέξη τιμή μετατρέπει τα πάντα σε προϊόντα, προς αγορά και πώληση: έχει τιμή η ίδια η ζωή, η αγάπη, η εργασία, τα συναισθήματα, η φιλία, η φύση, το περιβάλλον, ο έρωτας, ο πολιτισμός, η υγεία, η τέχνη, η παιδεία, ο άνθρωπος. Ακριβό και επώδυνο το τίμημα που πληρώνουμε: χάωση,, φθορά, παρακμή, απαισιοδοξία, αποξένωση, κατάθλιψη, πρόβλημα.

Γιατί;

«Ζούμε σε μια εποχή μηδενιστική. Μια εποχή ορφανή από αξίες.
Το καλό και το κακό, το αληθές και το ψευδές, το δίκαιο και το άδικο έχουν ρευστοποιηθεί. Μετέωροι και δίχως πυξίδα μοιάζουμε να έχουμε χαθεί σε ένα μη χαρτογραφημένο δάσος, σε έναν κόσμο αποκομμένο από το παρελθόν και δίχως σύνδεση με το μέλλον»
επικαλούμαι τα λόγια του Μισέλ Ονφρέ, ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή Γάλλους φιλοσόφους και στοχαστές.

Γιατί;

Αντικαταστάθηκε ο όρος αξία από τον όρο τιμή σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας.



Αυτό που θα αποδειχθεί λυτρωτικό είναι, να ανακαλύψουμε ξανά, να ξαναπροβάλουμε τις κλασσικές μας αξίες. Αυτή είναι η πρόκληση της εποχής μας, η πρόκληση του 21ου αιώνα και η Γυναίκα καλείται να παίξει τον ιδιαίτερο και διακριτό της ρόλο, ώστε να αντιστραφεί το κλίμα, να βγούμε όλοι/ες, η κοινωνία από τα αδιέξοδά της. Σήμερα οι γυναίκες αποτελούν την πλειοψηφία, έχουν τον δικό τους κοινωνικό ρόλο: είναι εργαζόμενες, μητέρες, σύντροφοι, επαγγελματίες, αγρότισσες, εργάτριες, υπάλληλοι, πολιτικοί. Μορφώνονται, μετακινούνται κατακτούν ηγετικές θέσεις στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Μπορούν να συνδυάζουν εργασία και παιδιά, κοινωνική δραστηριότητα και οικογένεια.

Η γυναίκα είναι προικισμένη με Θεία Δώρα που προσδιορίζουν την ιδιαίτερη ταυτότητά της και τη φύση της, την διαφορετικότητά της δηλαδή: είναι προικισμένη με τη «Δύναμη της ωριμότητας».

Τη «Δύναμη της Ωραιότητας» θα τολμούσα να πω ( ωραίο = ώριμο στην ώρα του σύμφωνα με την ελληνική κλασσική έννοια). Είναι προικισμένη να προσφέρει συνέχεια και σταθερά στο χώρο και στο χρόνο:

Ασφάλεια

Τρυφερότητα

Αναγνώριση

Προστασία

Φροντίδα

Αγάπη

Ανιδιοτέλεια

Ενδιαφέρον

Υπευθυνότητα


στα αγαπημένα της πρόσωπα, στα παιδιά, στο σύντροφο, στον/στην συνεργάτη, στο/στην συνάδελφο, στον/στην φίλη. Στο σπίτι, στην εργασία, στον κοινωνικό χώρο, στην πολιτική, στο περιβάλλον.

Ζώντας στο μεταίχμιο του 20ου προς τον 21ο αιώνα, όλοι/ες μας ανατραφήκαμε, δημιουργήσαμε οικογένειες, αγωνιστήκαμε με οράματα, ιδανικά, ιδέες για καλύτερη ζωή και τώρα, εδώ, στον κυκεώνα της νέας εποχής έχουμε να διαδραματίσουμε ένα ρόλο καθοριστικό.
Καλούμαστε να επιλέξουμε όχι το «ή» αλλά το «και».
Ερώτηση: Εργασία ή οικογένεια;
Απάντηση: Εργασία και οικογένεια.
Ερώτηση: Σπίτι ή κοινωνία;
Απάντηση: Σπίτι και κοινωνία

Μια δεξαμενή ταλέντων, φαντασίας, δημιουργικότητας, αντοχής υπάρχει σε κάθε μια από μας. Γιατί κάθε γυναίκα μπορεί να φτιάξει τη σύνθεση, την ισόρροπη συνύπαρξη με τον άντρα. Η Γυναίκα μπορεί να εξισορροπήσει τα ακραία στοιχεία με φροντίδα, ενδιαφέρον, χωρίς ανταγωνισμούς, με αγάπη, με προσφορά, να ισορροπήσει η ίδια και να κάνει ισόρροπο το περιβάλλον της.

Οφείλουμε να ανακαλύψουμε, να πιστέψουμε, να ξαναπροβάλλουμε τις κλασσικές αξίες μας, τα θεία δώρα της ταυτότητάς μας.
Και, ναι, μπορούμε να αναδείξουμε τα ταλέντα μας, τις δυνατότητές μας, από το μαγαζί πωλήσεων (ως πωλήτριες) μέχρι την καρέκλα ηγετικής θέσης (ως ηγετικά στελέχη).
Μπορούμε να επιτύχουμε την αρμονία, την ισορροπία, αντιλαμβανόμενες την διαφορετικότητά μας όχι ως σημείο συγκρούσεων και απομόνωσης, αλλά αποδοχής της «Δύναμης της Ωραιότητάς μας».
Χωρίς πολωτικές συγκρίσεις, χωρίς εξοντωτικές συγκρούσεις, χωρίς στείρα υιοθέτηση αντρικών προτύπων.
Μπορούμε να τα καταφέρουμε να εμπνευστούμε και να εμπνεύσουμε με την Δύναμη της Ωραιότητας τα παιδιά μας, το σύντροφό μας, τους φίλους, τις φίλες μας, τους/τις συναδέλφους μας, την κοινωνία ολόκληρη.

Τι σημαίνει γυναίκα; Τι μας ενδιαφέρει; Τι θέλουμε να επιτύχουμε;

Να ανακαλύψουμε μέσα στην γυναικεία μας φύση, μια καινούργια γυναίκα.
Ίσως αυτό να είναι η γυναικεία απάντηση στις προκλήσεις του 21ου αιώνα.

Το θηλυκό στοιχείο είναι η μήτρα, η φωλιά, η εστία.

Η Γυναίκα είναι μαλακή, δεκτική, μεγαλόκαρδη.

Η Γυναίκα ενώνει, συντηρεί, προστατεύει, δημιουργεί.


Ωστόσο αυτό που μπορεί να αποκαταστήσει την ανισορροπία είναι η ΕΝΩΣΗ, η ΣΥΝΘΕΣΗ του αρσενικού στοιχείου με το θηλυκό μέσα από την καθαρτήρια διαδικασία της ΑΓΑΠΗΣ.

Αξίζει να δούμε ηθικά τη ζωή μας.

Ας εναρμονιστούμε με τον Κόσμο ώστε να αποκαταστήσουμε την ισορροπία.


«Κοφτερή λεπίδα φωτός, εσύ
Λεπτεπίλεπτη παρουσία στα όνειρά μου
Ήχος μακρινός, χάνεται στην ομίχλη…
Και εσύ, η τελευταία λέξη της ιστορίας…»

(Αφιερωμένο στη γυναίκα,
Νεφέλη Χαδούλη, μαθήτρια, 16 χρονών, Μουσικό Σχολείο Αλίμου)


Είναι η λέξη Γυναίκα που σημαίνει ΑγαπΩ, με το πρώτο και το τελευταίο γράμμα της αλφαβήτου.

*Τις ζωγραφιές τις έφτιαξε το Μελιννάκι.

Σχόλια

Ο χρήστης flamencologio είπε…
Εξαιρετικό...
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
η αγάπη σας για τις τέχνες και ειδικά για την ποίηση είναι φανερή, σας αξίζουν χίλια συγχαρητήρια για την προσπάθεια σας! θα ήθελα να σας αφιερώνω ενα απόσπασμα απο την συλλογή μου που θα κυκλοφορήσει τις προσεχείς ημέρες (σε ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ) με τον τίτλο "ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣ" η οποία είχα την τύχη (ΜΕΓΑΛΗ ΤΥΧΗ εν έτει 2010!)να αναγνωριστεί απο το κοινό και να μελοποιηθεί απο γνωστούς και καταξιωμένους καλλιτέχνες του χώρου...

(απόσπασμα απο το ποίημα ΣΤΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ, ειδικά αφιερωμένο στην ανθρωπιστική οργάνωση "ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ", η οποία είναι και αρωγός της προσπάθειας μου)

...έλα παρέα μας στα υπόγεια, στης Βηθλεέμ τα σκοτεινά,
να βάψουμε το κόκκινο στους τοίχους με λευκό,
να σβήσουμε κάθε ανάμνηση του πολέμου
απο τα μάτια των παιδιών,
με το σεντόνι που σε φάσκιωνα ειρήνη να τυλίξεις,
και τα μάτια σου στην άκρη τους δεμένη
να μην κρατάνε μια σταγόνα παράπονου
.....
να βλέπουνε τον κόσμο φωτεινό,
να χαίρουνται τα χρώματα απόψε και αύριο και πάντα!
γιατί είναι μάτια μικρού παιδιού
μάτια μικρού παιδιού...
......
είμαστε όλοι παιδιά του Ήλιου
και μιαν ημέρα οι νεκροί θα μας τιμήσουν,
στην άκρη κάποιου μύθου
ένα στιχάκι θα γράψουν και για εμάς
ο Όμηρος ίσως ή κάποιος μικρός Θεός,
.....
στην προβλήτα της Ιστορίας
θα δέσουμε και εμείς,
ας είναι να γίνει με ειρήνη…
Ο χρήστης michael_025 είπε…
Flamencologio,
πράγματι, ένα εξαιρετικό κείμενο από έναν εξαιρετικό άνθρωπο.
Ο χρήστης michael_025 είπε…
ΜΑΡΚΟ ΣΑΡΙΜΑΝΩΛΗ,
ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, την αφιέρωση και τους ευαίσθητους στίχους σας.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

28 χρόνια από τον θάνατο του ζωγράφου Ασαντούρ Μπαχαριάν

Δημήτρης Χαρισιάδης - Ελλάδα