Βουγ-Ζαργάλ
Ξαναδιάβασα μετά από πολλά χρόνια τον «Βουγ-Ζαργάλ» (Bug-Jargal), αυτή την εκπληκτική νουβέλα του Βίκτωρος Ουγκώ. Το έργο πρωτογράφτηκε σε μορφή διηγήματος το 1818, όταν ο συγγραφέας ήταν μόλις 16 ετών. Οκτώ χρόνια αργότερα το ξαναδούλεψε και το δημοσίευσε στη μορφή που το ξέρουμε σήμερα.
Είναι η ιστορία του αφρικανού πρίγκιπα Βουγ-Ζαργάλ που ζει σκλαβωμένος στις φυτείες ζαχαροκάλαμου της Αϊτής. Με φόντο την επανάσταση των δούλων του νησιού, ο Ουγκώ αφηγείται την περιπετειώδη φιλία του αφρικανού μ’ ένα γάλλο λοχαγό, τον Ωβερναί, τον έρωτά τους για την ίδια γυναίκα και τελικά τον ηρωικό θάνατο του πρίγκιπα.
Δεν ήταν λίγες οι στιγμές που –δεν διστάζω να το πω- δάκρυσα, γιατί τα μεγάλα έργα είναι φτιαγμένα για να μας παρασέρνουν συναισθηματικά, αυτή είναι η αξία τους, η ομορφιά τους, έτσι πιστεύω εγώ. Κι αυτό συμβουλεύω να κάνει κάθε αναγνώστης: ν’ αφήνεται σ’ αυτό που διαβάζει. Το ίδιο ισχύει βέβαια για όλες τις μορφές της Τέχνης. Πρώτα λειτουργεί το συναίσθημα και κατόπιν η λογική. Πρώτα νοιώθουμε κι ύστερα αναλύουμε.
Ο «Βουγ-Ζαργάλ» μοιάζει σαν ένα κοντσέρτο για δυο σολίστες και ορχήστρα, όπου τo piano με τo forte, το allegro με το adagio, το maestoso με το semplice, το con fuoco με το tranquillo, διαδέχονται τό’ να τ’ άλλο με τoν σαγηνευτικό τρόπο της ρομαντικής σύνθεσης. Ο Ουγκώ, εμβληματική μορφή του Ρομαντισμού και πιστός στις αρχές του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης, γράφει μια ιστορία που συνοψίζει τόσο τις τρεις βασικές αρχές Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα όσο και τις πολυδιάστατες αισθητικές και ιδεολογικές αναζητήσεις της εποχής του (Οριενταλισμός, ευγενής άγριος κλπ).
Η συγκίνηση που προκαλεί ο «Βουγ-Ζαργάλ» είναι μεγάλη όταν αναλογιστεί κανείς ότι η εξέγερση των δούλων την οποία περιγράφει, είναι η μοναδική στην ιστορία που πέτυχε και γίνεται ακόμα μεγαλύτερη αν θυμηθούμε πως η απελευθερωμένη Αϊτή, πρώτη απ’ όλον τον κόσμο αναγνώρισε επίσημα το νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος.
Το παλιό μου βιβλιαράκι είναι μια σπάνια έκδοση της δεκαετίας του ’50 από τη σειρά «Τα ωραιότερα βιβλία του κόσμου» (εκδ. Δημητράκου), σε μετάφραση του Τάκη Μπάρλα και εικονογράφηση αγνώστου (εκδόσεις Δημητράκου). Το έργο έχει ξαναεκδοθεί πρόσφατα από τις εκδόσεις Ηριδανός σε μετάφραση Βαρβάρας Νουνοπούλου.
Σχόλια
Bug Jargal was first published as a serial in Le Conservateur Littéraire in the summer of 1820. Hugo improved and expanded it in 1825 and a year later it was published as a novel.
Hugo became something of a national hero in Haiti and he corresponded with the President as well as a newspaper editor.
FOR MORE SEE FLAMENCOLOGIO