Δυο τραγούδια του Αυγούστου

Πριν από καμιά εικοσαριά χρόνια βιντεοσκοπήθηκαν αυτά τα δυο τραγούδια (δεν θυμάμαι ούτε την ημερομηνία ούτε τον σκηνοθέτη), για την τότε ΕΤ2. Ο Βασίλης Γισδάκης τραγουδάει με την αθωότητα που τον διακρίνει μέχρι σήμερα και που ταιριάζει απόλυτα στους στίχους και στη μουσική. Παίζουν, ο Τάσος Καρακατσάνης και η Στέλλα Κυπραίου.



Τα γυρίσματα είχαν γίνει στο Καβούρι και στο αείμνηστο στούντιο της Columbia στον Περισσό, με το θρυλικό Bosendorfer που δεν ξέρω τι απέγινε το καημένο. Το πιάνο αυτό, ένα προκλητικά γοητευτικό όργανο, είχε αγοραστεί γύρω στο '62, μεταχειρισμένο, μετά από σύσκεψη (!) στην οποία συμμετείχαν μεταξύ άλλων ο Χατζιδάκις και ο Θεοδωράκης. Εννοείται ότι για τα γυρίσματα στην ακροθαλασσιά, που ήταν βέβαια playback, μεταφέρθηκε ένα άλλο πιάνο.



Η εκπομπή εκείνη, ήταν ένα αφιέρωμα στον Ελύτη, με τραγούδια του Μιχάλη Τρανουδάκη. Εκτός από τον Γισδάκη, τραγούδησε φυσικά και η Αφροδίτη Μάνου. Μαζί με τα τραγούδια της "Ποδηλάτισσας" παρουσιάστηκαν και τρία από τα "Επτά Νυχτερινά" (επτάστιχα) με τον συνθέτη στο πιάνο, ενώ για τον Ελύτη μίλησε ο Ευγένιος Αρανίτσης.

Σχόλια

Ο χρήστης flamencologio είπε…
Paris au mois d'août


" Balayé par Septembre
Notre amour d'un été
Tristement se démembre
Et se meurt au passé...

J'avais beau m'y attendre
Mon cœur vide de tout
Ressemble à s'y méprend...
a Paris au mois d' aout

Des larmes et des rires
se nourrit notre amour...

Nous etions seuls sur terre
a Paris au mois d' aout...

Dieu fasse vrai mon reve
notre amour un peu fou
de toute facon recommence
a Paris au mois d' aout..."

CHARLES AZNAVOUR
(επί τη ευκαιρία του Αυγούστου και των τραγουδιών του)
Ο χρήστης BOSKO είπε…
εξαιρετικό post, τελείως αισθητικής bosko θα έλεγα!
το έκανα link με το δικό μου γισδακο- post!
δεν το ήξερα ότι ήσουν και blogger, αγαπητέ!
χαίρομαι που θα τα λέμε ιντερνετικά, λοιπόν!
Ο χρήστης michael_025 είπε…
Η Στέλλα παίζει ένα λαούτο με διπλές χορδές σε διάταξη κιθάρας που είχε κατασκευάσει με οδηγίες του Μαμαγκάκη για τις ανάγκες έργων του. Υπέροχο όργανο. Κάτι ανάμεσα σε δωδεκάχορδη και παραδοσιακό λαούτο (καμιά σχέση με το baroque ξαδερφάκι του).
Ο χρήστης michael_025 είπε…
Bosco, παλικάρι μου, τίποτα δεν είναι τυχαίο σ' αυτόν τον κόσμο. Δεν έχεις ακούσει για τα μαγειρικά σκεύη (τεντζερέδες και καπάκια);
Ο χρήστης Franky είπε…
Την άποψή μου για το Χατζηδάκι και τη μουσική του κοσμοθεωρία την ξέρετε και οι δύο, φίλτατοι, ας μην πλατιάσω.
Αλλά δεν αντέχω να μη σχολιάσω την αγορά μεταχειρισμένου πιάνου κατόπν σύσκεψης με Θεοδωράκη και Χατζηδάκι. Ήμαρτον!!!
Πόσα λίγα αλήθεια έχουν αλλάξει από τότε?
Ο χρήστης michael_025 είπε…
Αγαπητή Λερναία, γιατί σου κάνει εντύπωση; Ιδιωτική επιχείρηση καλεί τους -καλύτερους- πελάτες της για να ρωτήσει τη γνώμη τους πριν προβεί στην αγορά ενός αντικειμένου που αυτοί κυρίως θα χρησιμοποιούν. Πού είναι το περίεργο; Αυτοί υποδεικνύουν το συγκεκριμένο -που, όπως είπα, ήταν ό,τι καλύτερο- και η εταιρεία το αγοράζει. Για το μεταχειρισμένο τώρα, να σου πω τα εξής: α)Έχεις δει την τιμή ενός καινούριου Bosendorfer; Ακόμη και σήμερα είναι απλησίαστο. Η ΕΡΤ έχει ένα στο στούντιο της Συμφωνικής, πάντα κλειδωμένο, ενώ για κοινή χρήση, για πρόχειρα δηλαδή, έχει δυο ...Steinway. Και τότε κάτι ανάλογο ίσχυε με τις τιμές, τα δε μεταχειρισμένα -αν βρεις- είναι αναλόγως ακριβά. β)Κάθε πιάνο, ανεξαρτήτως μάρκας, μοντέλου, παλαιότητας κτλ, έχει δική του προσωπικότητα, που σε άλλους αρέσει, σε άλλους όχι. Μια φίλη είχε κάποτε μια ολοκαίνουρια ουρά Bosendorfer που (κατά την άποψή μου πάντα) ήταν κατώτερη του ονόματός της. Τι τα θες, de gustibus... (που θα έλεγε και ο φίλος μας ο Φλαμένκος).

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

28 χρόνια από τον θάνατο του ζωγράφου Ασαντούρ Μπαχαριάν

Δημήτρης Χαρισιάδης - Ελλάδα

Γυναίκα σημαίνει ΑγαπΩ