Ο Μεγάλος Blogger


Δεκατέσσερα χρόνια κλείνουν σ’ ένα μήνα από την αποδημία του Μεγάλου Blogger. Ναι, καλά το λέω, blogger.

Επειδή τα έργα του και τα λόγια του που είναι μια σειρά από posts (τέτοια που μόνο εκείνος ήξερε να γράφει) αναρτώνται σιγά-σιγά κι όσο περνάει ο καιρός βρίσκουν όλο και περισσότερους αναγνώστες.

Και επειδή λάτρευε την τεχνολογία και έκανε σαν μικρό παιδί με όλα τα καινούρια ηλεκτρονικά –ήχου- που αγόραζε. Μετά, αρκετοί φίλοι, του άφηναν prospectus και manuals αντί για λουλούδια στη νέα μόνιμη κατοικία του.

Αν ήταν εδώ τώρα, ποιος ξέρει τι θα σκάρωνε στο Διαδίκτυο…

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

28 χρόνια από τον θάνατο του ζωγράφου Ασαντούρ Μπαχαριάν

Εικόνα
Αισθαντικός ζωγράφος (που καταπιάστηκε ιδιαίτερα με την υδατογραφία), δραστήριος πολιτιστικός εμψυχωτής και, πάνω απ' όλα, ζεστός άνθρωπος ήταν ο Ασαντούρ Μπαχαριάν. Εμπνευστής και ιθύνων νους του Πνευματικού και Καλλιτεχνικού Κέντρου «΄Ωρα» (που στεγαζόταν στο καλαίσθητο νεοκλασικό της οδού Ξενοφώντος 7), ήταν ακόμη συνιδρυτής (μαζί με τη Δήμητρα Τσούχλου) του Κέντρου Γραμμάτων και Τεχνών «Αποψη» το 1983. Ο Μπαχαριάν γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τον Αργυρό και τον Μπισκίνη. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Εξαιτίας της δράσεώς του αυτής υπήρξε πολιτικός κρατούμενος επί 15 χρόνια (από το 1945 ως το 1960). Το 1961 πραγματοποίησε την πρώτη ατομική του έκθεση στην γκαλερί «Ζυγός» (είχε πρωτοεμφανισθεί το 1958 στο «Σαλόνι Νέων Καλλιτεχνών», που είχε οργανώσει η ίδια γκαλερί) για να πραγματοποιήσει στα κατοπινά χρόνια πολυάριθμες εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 1969 ίδρυσε την «΄Ωρα», π...
Διαβάστε περισσότερα

Γυναίκα σημαίνει ΑγαπΩ

Εικόνα
Ένα κείμενο της αγαπητής φίλης Περσεφόνης Τσιμάκη , εκπαιδευτικού, υπεύθυνης του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Καρπενησίου. Με την ίδια αγάπη που γράφει, ταξιδεύει και τα σχολεία μας στο μεγαλειώδες Ευρυτανικό Περιβάλλον. Με την ίδια πίστη που μιλάει σε μικρούς και μεγάλους για το ph των ποταμών μιλάει και για το χορό των νεράιδων στο δάσος. Όποιος δεν περπάτησε στα δασωμένα βουνά της Ευρυτανίας, στα ποτάμια και στις πηγές της, δεν έχει δει το τελευταίο οχυρό της Ελληνικής Φύσης. Όποιος τό 'κανε χωρίς τη Φώνη, το είδε μισό... Στο μεταίχμιο του τέλους του 20ου και στις αρχές του 21ου αιώνα, όλη η ζωή μας –οικονομική, πολιτική, κοινωνική, προσωπική- φαίνεται να μετεωρίζεται μέσα σε χάος, αταξία, απουσία νοήματος, αποκομμένη από το παρελθόν και δίχως σύνδεση με το μέλλον. Ό,τι γνωρίζαμε μέχρι τώρα, τα σταθερά σημεία στα οποία ακουμπούσαμε, τα δεδομένα σύμφωνα με οποία σχεδιάζαμε το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας, της οικογένειάς μας ανατρέπονται πολύ γρήγορα, χωρίς να μπαίν...
Διαβάστε περισσότερα

Δημήτρης Χαρισιάδης - Ελλάδα

Εικόνα
Ο Δημήτρης Χαρισιάδης γεννήθηκε στην Καβάλα το 1911. Ήταν γιος μεγαλοαστικής οικογένειας που από το 1920 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Ο Ντίμης -όπως τον έλεγαν οι φίλοι του- φοίτησε στη Λεόντειο Σχολή κι ύστερα έφυγε για να σπουδάσει χημεία στη Λωζάννη. Από το 1933 μέχρι την κήρυξη του πολέμου σχεδόν, δούλεψε σαν χημικός στο εργοστάσιο πλαστικών του πατέρα του. Με τη φωτογραφία ξεκίνησε ερασιτεχνικά σε ηλικία 16 ετών και σύντομα κέρδισε το δεύτερο βραβείο σε έναν διεθνή διαγωνισμό στη Σκωτία όπου είχε στείλει φωτογραφίες του. Από τότε αρχίζει να ασχολείται συστηματικά με τη φωτογραφία και παίρνει μέρος σε πολλούς διεθνείς διαγωνισμούς και εκθέσεις. Σαν φωτογράφος ήταν αυτοδίδακτος. Έμαθε την τέχνη μελετώντας ξενόγλωσσα βιβλία και περιοδικά. Το 1940 βρέθηκε στο Αλβανικό Μέτωπο όπου του δόθηκε η ευκαιρία να απαθανατίσει εικόνες από τον Πόλεμο και τη ζωή των στρατιωτών. Το 1942 του ανατέθηκε από τον Ερυθρό Σταυρό να καταγράψει την πείνα και τη δυστυχία του αθηναϊκού λαού, με σκοπό να ευαισθ...
Διαβάστε περισσότερα